Overgave

Eerst betaalde de krant mijn telefoonrekening. Nu niet meer. Voor KPN was die wijziging reden er meteen maar een nieuw jaarcontract voor mijn telefoon tegenaan te gooien. 'U kunt die beslissing natuurlijk aanvechten', zei de medewerker in het callcenter. 'Maar twaalf keer de maandelijkse abonnementsprijs betalen is sneller om er vanaf te komen.'
Ik ben gecapituleerd. Gebroken. Ik heb zelfs niet meer geprotesteerd toen de zwaar bevochten korting op mijn internetaansluiting zondermeer overboord ging bij het afsluiten van een 'bellenplusinternet' abonnement. Geen glimlach toen de ene medewerker mij géén actiekorting van tien euro wilde geven en de andere het wel deed. ''Belooft u mij één ding'', zuchtte ik, ''stuur mij in vredesnaam geen nieuw modem, ik heb er al drie.''
Dat beloofde de man. Hij had een pastorale kalmte over zich, een prettige stem. Hij zou het regelen, zei hij. En ik was zo moe, zo moe. Hij vertelde verder, nam mij mee in een vergezicht over steeds sneller internet, in een land vol voordeel voor de klant. Wacht maar rustig af, zei de man. ''U krijgt brieven''. Dat is fijn tastbaar, brieven. En er is een monteur. ''En u krijgt een modem natuurlijk.'' Ja. Een nieuw modem, dat wil ik. En wereldvrede.