Dak erop

Aah... komt het toch nog goed. Nadat er zo'n beetje de hele middag een enorme kraan voor de deur heeft staan ronken, is het gat gedicht. En hoe! De voorheen benauwde zolder heeft zich getransformeerd tot balzaal op grote hoogte. Jeempie wat een ruimte. Voor zolang het duur dan.

'Nou, wij gaan weer', mompelde een van de bouwlieden rond een uur of vijf. 'Prima, dat ding zal er vast niet afwaaien', reageerde ik monter. 'Hmm, nou daar mag ik niks over zeggen', zei de man een beetje bedremmeld, waarna hij zich omdraaide en verdween in een busje.

Nee, het zit echt wel goed vast. Heus. Ik zag iemand met een pot schroeven lopen, dacht ik.