Daar zaten we dan, middenin in de Ardennen, pal naast de borrelende en bubbelende Ourthe, rondom een ijzeren bak met branden hout. En passant zakte ik nog even door twee overjarige campingstoelen, maar verder gebeurde er... niets. En dat was ook precies de bedoeling. Hoewel de camping de veelbelovende naam 'jagen en vissen' droeg, hadden wij ons heilig voorgenomen ons te beperken tot het brandend houden van het kampvuur. Dat lukte aardig, al bleek zelf hout sprokkelen niet tot de toegestande activiteiten van 'jagen en vissen' te behoren. Nadat wij met onze armen vol takken een levensgevaarlijke afdaling hadden overleefd, werd ons te verstaan gegeven dat wij hout, gekloofd en wel, dienden aan te schaffen รก 6,50 euro per zak in de campingkantine. Het drukte de pret geenszins.
Het was een weekend met vriendschap in hoofdletters. Met bier ja, en een fles Hennessy waar we allemaal erg enthousiast over waren (bij een van de vier nam dat enthousiasme navenant af toen hij kortstondig maar hevig moest braken voor het slapengaan). Maar ook vol rokerige ontboezemingen, diepste gedachten over God en stoere verhalen over merkwaardige voorvallen. Over een jaar gaan we weer, besloten we. En dan mag iemand anders cognac meenemen. Dit was best een duur flesje, ontdek ik net...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten