Kalkoen

S. was er al twee dagen zenuwachtig over. Ze had de natuurslager gebeld en gevraagd of er nog een biologisch-verantwoorde kalkoen te koop was. Hij zou eens kijken. Uiteindelijk duurde het anderhalve dag voordat er uitsluitsel kwam. Lang, vond S., die elke twee minuten de voicemail luisterde. Tussendoor bladerde ze ook nog door kookboeken en slaakte af en toe verrukte kreetjes. Toen ik voorzichtig vroeg of het niet allemaal een beetje overdreven was, dreigde S. meteen dat ik met kerst een boterham met pindakaas zou krijgen. Ik kan het mis hebben, maar volgens mij biggelde er traan over haar wang, toen S. van de slager het verlossende jawoord kreeg. En nu ligt 'ie dus in de bijkeuken. De kalkoen, bedoel ik.
Wat is eigenlijk een natuurslager? Iemand die slacht in de openlucht? Iemand die van nature in het vlees zit? Ik hoop maar dat het grillen van die kalkoen goed gaat. Als het mislukt, gaat S. er aan onderdoor. Voor de zekerheid heb ik een extra potje pindakaas gekocht vanmiddag.