Gitaarles

Toen ik nog een klein Supermavertje was, bezocht ik enkele malen een pianolerares in een vage poging tot muzikaliteit. Al snel bleek dat ik niet zo geschikt was voor ritmes, dus veel verder dan het lied over Mary en haar little lamb ben ik nooit gekomen. Sindsdien ligt dat versje trouwens diep in mijn geheugen verankerd. Op de gekste momenten moet ik eraan denken en elke piano die ik zie is voor mij een stille uitnodiging het weer eens te spelen (dat doe ik natuurlijk nooit). Maar nu kan ik het ook op mijn gitaar. Geleerd op les, in een poging mijn muzikale genen wakker te kussen. Als je een gitaar hebt, zal ik het je leren. Kunnen we samen zingen over het lammetje.