Bloggen

Ik krijg commentaar dat het een beetje lang duurt voordat er een nieuwe bijdrage op dit onvolprezen blog verschijnt. Dat is ook zo. En het is niet eens onwil maar ordinaire drukte die het mij de regelmatige contemplatie op Supermaver onmogelijk maakt. Zo knutsel ik met elektriciteit op zolder, wijd ik mij aan pastoraal bezoekwerk en begraaf ik onbekende mannen. Tot nu toe kan ik alle bezigheden redelijk gescheiden houden.
Het bloggen schiet er wat bij in, ja. Schrale troost: ook het twitteren verliest in de strijd om aandacht. Maar houd moed.
Om de tijd de doden een fragment uit maart 2005, in het kader van het eerste lustrum van Supermaver:

De stomste uitvinding van de laatste jaren vind ik nummerherkenning. Het nodigt
mensen uit tot de rare gewoonte alle nummers terug te bellen die ze op hun
display zien staan. Zo kreeg ik net een zekere heer Spijker aan de lijn. Waarom
ik gebeld had en wie ik eigenlijk was. Dat wilde ik ook graag weten, want ik had
nog nooit van de beste man gehoord. ,,Maar u heeft mij gebeld'', hield
Spijkermans hardnekkig vol. ,,Zonder onze voicemail in te spreken. Dus ik dacht:
kom, ik bel even terug.''